YAZI DİZİSİ : CUMHURİYET ÇOCUKLARININ ORMANI BİR YAŞINDA - 7

Bütün hazırlıklarımı, sözünü ettiğim duygu ve düşünceler içinde tamamladıktan sonra 16 Eylül 2010 tarihinde ilişik e-posta iletisini )ekindeki
                              
BİLGİLENDİRME



TAAHHÜTNAME ,VEKALETNAME ve BEYAN 
BANKA HESAPLARI 
TÖREN PROGRAMI 
ÖNERİLER
                              

BAĞIŞ LİSTESİ
ile birlikte ACL E-posta grubuna geçtim.


BİLGİLENDİRME

Kimden
YAVUZ ORAN 

                                                                       

Kime bcc
GÖNÜL SARAY,
ANKARA 18 İZCİLERİ ,
ANKARA CUMHURİYET LİSESİ

Tarih 16 Eylül 2010 20:49 (Birebir kopyasıdır)

TAAHHÜTNAME ,VEKALETNAME ve BEYAN

Kampanyayı düzenleyen kişi olarak, öncelikle kendim örnek olmam gerektiğinden (adımı taşıyan ormanı bahane etmeyip) ACL’nin bir parçası olduğumu da vurgulamak için, bağış listesinin ilk bağışçısı olarak 100 fidan = 400 TL tutarında bir bağışta da bulundum.


Bu iletimi alır almaz gözyaşları içinde beni telefonla arayan Sevgili Gönül Saray da 400 TL bağışta bulunduğunu bildirerek listenin 2. sırasına yerleşti. Ardından, gene telefonla arayan Sevgili Canan Çaygöz ERENMEMİŞOĞLU da 400,-TL bağışta bulunduğunu ve bedelini Ege Orman Vakfı hesabına yatırdığını bildirdi. Bir anda, özellikle 1971 mezunlarının ve buluşma gruplarımızda yer alan arkadaşlarımın yoğun ilgisi ile başlayan ve ardı arkası gelmeyen bir bağış salgını başladı ki, inanılır gibi değildi. İnanılmaz gibi olan ikinci gerçek, tek başıma üstesinden gelmemin imkansız olduğunu sandığım müthiş bir e-posta, face book mesajı, sms ve telefon trafiği ile karşılaşmış olmamdı. Çok garipti ama, gönderdiğim iletileri alan arkadaşlarımın yüzde 25 ya da 30 kadarı ekleri okumuyor, bağışlar ile ilgili en basit konularda bile akla hayale gelmeyecek sorular yöneltiyordu. Sabırla, ısrarla ve inançla her birini tek tek yanıtlıyordum. Bu arada , gündüzleri ofisimde yeterince yorulmakla birlikte, fırsat bulduğumda işyerimde, genellikle de eve geldikten sonra günde en az 6-7 saat KAMPANYA ile ilgili çalışmam gerekti. İlk on gün boyunca, hemen her gece sabaha karşı 04 ya da 05’den önce yatağa girmedim üstelik her sabah 07.30 gibi yataktan çıktığım için de 2.5 – 3 saatlik uyku ile yetinmek zorunda kaldım. Bu süre boyunca büro sekreterim sadece ACL bağışı ile ilgili olarak hizmet verdi. Eşim de, örneğin bağış miktarlarını bağışçıları düzenlemek gibi (ikimizin de hiç sonu gelmeyeceğine inandığımız) katkılarda bulundu. Çok kısa bir süre içinde 1., 2. korularımızı tamamladığını gördüğümde, o güne kadar hiç yaşamadığım bir mutluluk duygusu yaşıyordum. Günlerdir, yorgun ve uykusuzdum ama yaşamım boyunca hiçbir zaman bu kadar keyif veren bir iş yaptığımı anımsamıyorum. Duyduğum haz ve mutluluk ve hele bağış listelerinde genel toplamları alırken aldığım keyif tarif edilemeyecek kadar muhteşemdi. Her gün, ACL ORMANI’na ilişkin olarak, tahhütnameleri ve varsa ödeme makbuzlarını 2’şer nüsha tasnif edip, bağış listelerine aktarmak, A-4 kağıtlara ayrıntıları dökmek, bunların birer nüshasını Vakıf’a iletmek, Vakıf banka hesabına yapılan ACL ibareli ödemeleri elimdeki taahhütnameler ve/veya ödeme makbuzları ile karşılaştırmak, çok sayıda iletiye, mesaja, telefona yanıt vermek ve gelişmelere göre hemen her gün e-posta ve facebook grupları ile ACL sosyal ağına yeni iletiler geçmek.. rutin işlerim arasındaydı.. ayrıca, hemen her gün, özellikle kargo şirketleri kanalı ile gönderilen taahhütnameleri (ve makbuzları) almak, merakla bağış miktarlarını görmek ve üzerlerine iliştirilmiş kısa ve özlü takdir ya da teşekkür notlarını okumak da harika bir duyguydu..  

(devam edecek)
Yavuz Oran