Milli Eğitim Bakanlığı’ndan gelen iyi öğreten bir matematik hocamız var idi. Bekâr, evde kalmış, estetik yönden zayıf olan bu hocamızın kızlar ile arası iyi idi. Erkek düşmanı diyebilirim. Yıl sonunda erkeklerin çoğunu ikmale bırakmıştı. Kızlardan ikmale kalan yoktu. Derste iyi olmama rağmen ben de cebir –geometriden ikmale kalmıştım. Yaz aylarında bir dershanede kursa devam ettim. Dershanede tüm konularda başarılı idim. Dershane hocam bile ikmale kalmış olmamı kabullenememişti.
İngilizce hocamız da sadece bizim sınıfa ders vermek üzere dışarıdan part time olarak geliyordu. Zayıf, ufak tefek, astım hastası genç bir bayandı. Görünümü bizden daha küçüktü. Sınıftaki erkeklerden çok korkardı. Takışmamak için bol keseden not dağıtırdı.
Edebiyat öğretmenimiz de part time olarak sadece bizim sınıfa geliyordu. Genç ve güzel bir bayandı. Şangur Şungur kendisine evlenme teklifi ettiği için, “ben bu yaştaki adama mı layığım” diyerek günlerce ağlamıştı.
Kimya öğretmenimiz MKE fabrikalarının birisinde müdür ve kimya mühendisi idi. Dersler deney yaparak geçerdi. Deney malzemelerini de fabrikasından getirirdi. Alkaliler bahsinde, mg. al. ve k. ‘u suya atarak bahçede patlamalar gerçekleştirdiğimizi hatırlamaktayım.
Ana binadan, idareden uzakta olmak, giriş ve çıkışlarımızda kontrollere takılmamak, rahat hareket edebilmek barakada okuyanlar için bir ayrıcalıktı.
Barakamı isterim diyen arkadaşlarıma hak veriyorum.
Sevgilerimle,
Mehmet Hamurkâroğlu 63
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder