Seyahatinde yanına köpeğini de almak zorunda olan adam, otelin yetkilisine bir mektup yazar ve çok terbiyeli olan köpeğiyle birlikte otelde kalmasında bir sakınca olup olmadığını sorar. Gelen yanıt şöyledir:
Sayın beyefendi,
Uzun yıllardır otel sektöründe çok şey yaşayan biri olarak, sarhoş olan, yanlış odaya giren, sigarası elindeyken uyuyan, ayakkabısını perdeye silen, banyo havlularını yürüten, tuvaleti tıkayan bir köpeğe hiç rastlamadım.
Bu nedenle köpeğinizi otelimizde ağırlamaktan zevk duyarız. Siz de köpeğinizin yanında onun misafiri olarak gelip kalabilirsiniz.
Saygılarımla
Burada biz insanlara çıkarılacak dersler vardır.
…………………
Rüştü bey, karısı Kadriye hanımı kaybedince yeniden evlenmeye karar verir.
Kadriye hanım ömrü boyunca kendisini ailesine adamış, gösterişsiz, sade, temiz, titiz, her türlü marifeti bulunan dört dörtlük bir kadın.. Çocuklarının anneler gününde hediye ettiği çamaşır makinesini dahi kullanmaya kıyamayıp torunlarına çeyiz olarak saklayan annelerden..
Rüştü beyin yakın akrabaları, kendisine yaşlılığında arkadaş olacağı uygun birini araya dursun; Rüştü bey, gösterilen hiçbir adayı beğenmez. Bir gün de ağzındaki baklayı çıkarıverir: Süslü ve boyalı bir kadın istediğini söyler.
Herkes neye uğradığını şaşırırsa da, Rüştü bey, yaşına uygun, kendine özen gösteren, güzel giyinen, takmayı takıştırmayı seven, çalışan bir kadın bulur ve evlenir. Ambalajında duran çamaşır makinesi dahil evin her eşyası değişir. Başka bir hayat tarzı yakalayan Rüştü bey, tahmin edilenin aksine çok mutlu olur. Özel hayatını da ağzı kulaklarında anlatmakla bitiremez.
Aradan yıllar geçip de onulmaz bir hastalığa yakalandığında, eşi çalıştığı gerekçesiyle ona bakamayacağını söyler, akrabalarına haber iletir. Rüştü bey eşine gücenmez. Yıllar boyunca duyduğu şık, bakımlı ve boyalı bir eşe sahip olma isteği içinde kalmamış; hem dileği gerçek olmuş hem de çok mutlu edilmiştir.
Bu tuhaf ama gerçek bir hikayedir.
Bu hikayeden hem bir çok kadına, hem de bir çok erkeğe çıkarılacak dersler vardır.
……………………
3. hikaye benden ve günümüzden:
Büyükşehir Belediye’sinin Kültür Park’ta, çok ileri bir çağdaşlık boyutu örneği olan ve benim hayranlık duyduğum bir hizmeti bulunmaktadır:
Köpek WC si.
Yetkililer, köpeklerini gezdirmekte olan insanların çevresine duyacağı saygıdan emin olarak, özel bir köşe hazırlatmış burayı zarif bir tabela ile göstermiştir.
Gel gör ki, koskoca anlı şanlı belediye, köpeklerin okuma yazma bilmediğini düşünememiştir, iyi mi?
Ayrıca, köpeğim sana söylüyorum kızım sen anla durumu da pek tutmamış olmalı ki, kent köpek pisliğinden geçilmez hale gelmiştir.
Terbiye verilmesi gereken köpek midir yoksa, elinde torbası ve eldiveni olmadan onu yürüyüşe çıkaran sahibi midir diye sorulacak olursa elbette suçlu köpektir. Çünkü o hayvanın tekidir.
İkinci olarak da suç belediyededir. Yurdun batısındaki bu en batılı kentin içine edilmesine engel olamayan belediye, köpeklere evden çıkmadan tuvalete gitmelerini hatırlatan posterleri duraklara asmayı neden akıl etmez?
Bu kez hizmet alan vatandaşlara çıkarılacak dersler vardır.
Bu yazının ilgili bölümleri; gerçek hayvanseverlere ve insanseverlere saygı için hazırlanmıştır.
Remide Arsan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder