![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh_i-S2FKAi9nIC4GUCPTYxuxe4doJt9Vo0WXn9D46L4MKVyevOSfVMUJ5YzifLaMr9kMbk36o343itLmxut3Hax3ZSBhFMefQwvnJZv8YpoT_jmpS4c6kMmpL9eGMpaQxNQZvGrfwrtM/s320/isvicre.jpg)
Hoca sağ olsun her seferinde bir şekilde bizi doğru yola sokuyor. Bir, üç, beş. Dedik biz göle düşmeden bu GPS’i bagaja koyalım. Nasıl olsa Hoca var arabada. Her akşam merkezde eğleniyor, geceyarısı 2, 3 gibi merkezden uzakta ki otelimize dönüyoruz. Hoca enteresandır. Sabaha kadar eğlensin, cin gibidir. Ancak ne zaman arabaya biner, kafayı koyar. Küt.. gitti. Uykuda. Dedim ya yollar karışık. Her kavşağa geldiğimizde "GPS_Erman"ı uyandırıyoruz.
- Hocam.. Şştt. Hocammmm.
- Hı ?
- Sağ-sol-düz?
- Sol. Horrr.. pışşşh.
- Şimdi?
- Iıı düz. Horrr.. pışşşh
3 Gün kaldık İsviçre’de. Bir gün ve bir kez yolu şaşırmadı hoca. Nerden bilir, nasıl hisseder muamma.
Cem Polatoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder